98-in dekabrında Təbrizdə idim. Gözəl bir Azərbaycanşünaslıq simpoziumu qurulmuşdu Şərəfəxanda – Urmu gölünün kənarında. Əvvəlcə demişdilər Təbrizdə olacaq, sonra şəhərin həyəcanından qorxub izin verməmişdilər. Türkiyədən, Kıbrısdan, Avropadan, Amerikadan, Bakıdan alimlər, yazarlar və b.dəvətlilər var idi. Ilk dəfə idi ki, bu qondarma “İran” adlanan ölkədə, bu xalqlar həbsxanasında, bu mənfur imperiyada Azərbaycan adına bir mədəni tədbir keçirilirdi. Elə ilk və son dəfə də oldu.30 milyonluq bir millətə ildə bir dənə beynəlxalq toplantı keçirməyə izin verməyən rejimin yaramazlığı haqda daha nə kimi sübutlar lazımdır ki. Bu barədə sonra. Əvvəlcə onu deyim ki, mən Təbrizdə yeri-göyü görmürdüm. Ölkəmizin əsir Güneyini gerçək olaraq görməyə hələ hazır olmadığımından idi, nə idisə Təbrizdə olduğumu sanki idrak etmirdim.
Bu, çox qəribə və izahı zor bir duyğu idi, heç bilmirəm vəsfinə gücüm yetərmi? Bu barədə də sonra... Bakıdakı təbrizli dostlarım mənə demişdilr ki, Təbrizi bilmək istəyirsənsə bazara get, filan bazarda olmamısansa demək Təbrizi görməmisən.
...
Yazının devamı: http://www.baksam.com/news/2009-08-27-24
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder