30 Ağustos 2009 Pazar

‘Hoş Gelişler Ola...’nın öyküsü

OKTAY EKİNCİ
Bugün “Zafer Bayramı”- mız... Bağımsızlığımızın efsane gününü kutlarken yurdun her yöresinde coşkuyla söylenecek türkülerimizden biri de “Hoş Gelişler Ola, Mustafa Kemal Paşa”...Aynı zamanda “halk oyunu” olarak da Atatürk sevgisini kuşaktan kuşağa taşıyan bu Kars türküsü acaba nasıl bestelendi?Karslı halk müzisyeni, emektar akordeoncu Celal Baydak anlattı; ben de okurlarımıza “bayram armağanı” olarak sunuyorum..
Azeri müziğiyle Türkünün sözlerini yazan gazeteci Mehmet Türker’in yazıhanesi, 60’larda Ekinci gazetesini çıkaran Cengiz Ekinci’nin matbaasından dört dükkân aşağıdaydı... Atatürk’ün 6 Ekim 1924’te Kars’a geleceğini öğrenince, Azeri lehçesinde şu şiiri yazmıştı:
“Eskerin milletin rehmin basırsen Kemal
Dâhisi gazisi bilgisi sensen Kemal
Serfi inaz eyle bu gademleri
Tebrik eyleriz Kars’a gelmeni
Min sene yaşa möhterem paşa
Baş eğip tamam tebrik eyleriz...”

Şair gazetecinin müzikten anlayan kardeşi, bir şiir de “beste”ye gelecek şekilde yazmasını isteyince, ünlü türkümüzün sözleri doğar:
“Hoş gelişler ola Mustafa Kemal Paşa
Askerin milletin bayrağınla hür yaşa
Arş ileri, marş ileri / Dönmez geri Türkün askeri
Sağdan sola soldan sağa
Al da bayrağı düşman üstüne...”

Böylece sıra artık “beste”lenmesine gelmiştir. Bunun için de Kars’ta yaşayan Azerbaycanlı sanatçı “Hanenda Tagı Amca”ya başvururlar. Halk arasında “Kör Tagı” denen halk müziği ustası, şiirdeki “ses”lerin ve “vurgu”ların ünlü bir Azeri şarkıyı anımsattığını belirterek söylemeye başlar:
“Olum boyun gurbanı / sensen Şeki ceyranı
Gara gözün garası / oda eşkin fermanı...”

Şarkının melodisi ile “Hoş Gelişler Ola...” öylesine uyumludur ki aynı müziğin “devşirilerek” kullanılması önerisi hemen kabul görür...
Yakında 77. yaşını karşılamaya hazırlanan Celal Baydak diyor ki: “Her ikisini de dinlediğinizde, hem benzerliğini, hem de uyarlamadaki güfteye ve anlamına uygun yeni katkıları hemen fark edersiniz...”
Nitekim Mehmet Türker de bu sonuçtan heyecanlanınca, görev sırası artık dönemin ünlü “akordeoncu”su Seyit ile “nağaracı” (def çalan) İbrahim’in çalıp söylemelerine gelmiştir... Birkaç provadan sonra Ata’yı karşılama konseri muhteşem olur... Müzisyenler arasında “Klarnetçi İsrafil” de yer almış; kızlar oğlanlar geleneksel giysilerle oynamış; binlerce Karslı da türküye “koro” olarak katılmıştır...

29 Ağustos 2009 Cumartesi

TƏBRİZƏ APAR MƏNİ

98-in dekabrında Təbrizdə idim. Gözəl bir Azərbaycanşünaslıq simpoziumu qurulmuşdu Şərəfəxanda – Urmu gölünün kənarında. Əvvəlcə demişdilər Təbrizdə olacaq, sonra şəhərin həyəcanından qorxub izin verməmişdilər. Türkiyədən, Kıbrısdan, Avropadan, Amerikadan, Bakıdan alimlər, yazarlar və b.dəvətlilər var idi. Ilk dəfə idi ki, bu qondarma “İran” adlanan ölkədə, bu xalqlar həbsxanasında, bu mənfur imperiyada Azərbaycan adına bir mədəni tədbir keçirilirdi. Elə ilk və son dəfə də oldu.
30 milyonluq bir millətə ildə bir dənə beynəlxalq toplantı keçirməyə izin verməyən rejimin yaramazlığı haqda daha nə kimi sübutlar lazımdır ki. Bu barədə sonra. Əvvəlcə onu deyim ki, mən Təbrizdə yeri-göyü görmürdüm. Ölkəmizin əsir Güneyini gerçək olaraq görməyə hələ hazır olmadığımından idi, nə idisə Təbrizdə olduğumu sanki idrak etmirdim.
Bu, çox qəribə və izahı zor bir duyğu idi, heç bilmirəm vəsfinə gücüm yetərmi? Bu barədə də sonra... Bakıdakı təbrizli dostlarım mənə demişdilr ki, Təbrizi bilmək istəyirsənsə bazara get, filan bazarda olmamısansa demək Təbrizi görməmisən.
...


26 Ağustos 2009 Çarşamba

Mənim dilim ölən déyil, başqa dilə çönən deyil


Hilal Kanada
Anadili insanoğlunun varlığı, kimiliyidir. Bu qısa sözün içinde insanın yaşamının bütünlüyü yér alır. Her bir dil anlaşma, bağlaşma(irtibat) aracı olabiler, ancaq anadilinin yérine oturabilmez. Anadili insanın duyqu-düşüncesini, bir anlamda yaşamını, kişiliyini(şexsiyetini) besleyib bellirtmekle oluşma, gelişmesini de saqlar. Anadili toplumun kültürel deyerlerinin daşıyıcısı olaraq tarixsel belleyini(hafizeseni) yétişdirib, tekniksel, bilimsel, senetsel, geleneksel ilkelere dayalı uyqarlıq(medeniyet) qurma temelini ulus olma süreci ile qoşut(paralél) sürdürer. Dünyada uyqarlıq yaradmış özdili olmayan héç bir ulus tapılmaz. Anadili ulusların, toplumların géçmişinin uyqarlığı, bugününün kültürü, geleceyinin gösterimci(vizyonucu) yoludur.

Uşaq doğuşdan qabaq ana qarnında dil öyrenmeye başlar. Anadil, bilincaltı duyqu, düşünce yolu ile anadan uşağa géçdiyinden en hasad öyrenilen dil sayılır. Dünyaya yéni gelen uşaq ile anadilinden başqa bir dilde onunla danışılsa, bu, uşağın dil öyreniminde, göre bilmeyeceyimiz axsaqlığa yol açar. Olsun, birisi uşaqlıq çağından éşid düzéyde iki-üç dil ile déyeleksiz(lehcesiz) danışsın. Ancaq, araşdırmalara göre her kes, yalnız bir dili daha doğru-düzgün bilib, bu dilde de düşünmeden –dil özlüyünde düşünce dir-, duraqsamadan, yanlış yapmadan yada yanlış yapma duyqusu olmadan danışar. Bu da her kesin öyrendiyi öz andilinidir. Anadil üstdil olaraq düşünce dizgesi(sistemi), başqa diller ise bu dizgeye bağlı olan düzen(nizam) sayılırlar. Andili öyrenimi bilincaltı olduğundan insanın duyqusu ile özdeş(éyni) olub, toplum-ulus düşünüşünü biçimlendirer(formalaşdırar).

Bir sıralarına göre anadili uşağın körpelikden danışdırıldığı, danışmağı öyrendiyi, éğitim(telim) gördüyü dildir. Yalnız, bu sözün ne qeder doğru olub-olmadığı bir sıra olqulardan(faktlardan) asılıdır. Bunların başında toplum ile kültür éle de "ırq" ayrılığı olub-olmamadığı dayanır. Kültür örneyi: Afrıqa ölkelerinde birinci, éğitim dilleri inglis, fransız dili olan bir çox ölke, toplumlar var, ancaq bunların héç birisi ingils yada fransız duyqu-düşüncesi daşımayır. Démek bunlarda oluşan kültür başqa dilin -özlerinin unudduqlar dilin- üzerine qurulub, indi de danışdıqları ingilisce, fransızca özdillerinin çévrisi kimi qullanmaqdadır. Irq örneyi: Déyelim, bir çinli uşağı körpelikden aparıb Afrıqada, Avrupada bir yérli ayilede böyüdürler. Bu uşaq anlayacağı çağdan başqaları ile ferqlendiyini görüb, başqalarının ayrı séçkilikleri, aşağılayıcı davranışları olmasa béle, özünü başqa gördüyünden, iç güveni( nefs étimadı) deyişik kompleksler ile qarışaraq duyqu-düşünceleri olumsuz étkilenib, yérli olmaq, toplumun bir parçası olmaqda sorunlar yaşayaraq ortaq deyerleri başqaları kimi yaşayıb paylaşamaz.

Anadili, bedendeki can kimidir, diridir, yaşayır. Can bedenden çıxandan sonra dinsel inanışa göre ruhu yaşar qalır. Bir toplumun-ulusun dili elinden alınsa o toplum öler, qalan ise géçmişinde qurduğu uyqarlığı -ruhu- olar. Bu da yoxsa, onda yér üzünde héç neyi qalmaz. Sümerleri, Mayaları, Aztekleri uyqarlıq quranlar, yüzlerce batıb aradan géden, adları béle qalmayan toplumları da uyqarlıqları olmayanlar kimi göstermek olar.

Eritmeçilik (asimilasiyon) siyasetine boyun eyen toplumlar, menevi soyqırıma uğrayırlar. Bu, fiziksel soyqırımdan da qatıdır. Fiziksel soyqırımda qulluq yoxdur, menevi soyqırımda insanlar qul olurlar, öz toplumlarına qarşı qullanılırlar. Bélesine onların gücüne güc qataraq öz géçmişlerini de isteyerek unudmaqla bir yolluq tarixden silinib yox olurlar. Anadili, quşaqların(nesillerin) zéhniyetinden süzülüb geldiyinden ulus olma, ulusal boyutlu düşünce, felsefenin de başlanqıcı sayılar. Dünya görüşünü oluşduran anadilidir, bu üzden de insanların davranışlarını anadillerine bağlasaq héç de yanlış sayılmaz, Xalq arasında "qanındadır yada qanyaddaşındadır" déyimi(istilahi) éle bunu açıqlayır. Türklerin xoşgörülü, arı(saf) olmaları, kin beslememeleri, başqa xalqların da başqa özellik daşımaları bundan ileri gelir. "Menim dilim ölen déyil, başqa dile çönen déyil", sözü Günéy Türkünün duyqularını coşdurub, dirilik remzine çévrilibse, bu onun en modérn biçimde azadlıq isteyini dile getirmekle insan haqlarının, yaşam haqının qorunmasının harayıdır.
Anadili savaşdır, barışdır, qazancdir, sévgidir, varoluşudur. Harda yaşadığımızdan asılı olmayaraq bu sévgini UŞAQLARIMIZDAN esirgememeliyik, bu onların doğal haqqıdır.

17 Ağustos 2009 Pazartesi

16 Ağustos Bəxtiyar Bahabzadənin, ad günü

Vefatından bir kaç gün sonra, ANS televizyonunda yayınlanan, Xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadənin Mir Şahinlə yaptığı röportajın bir bölümü:

- Siz ruhla yazırsınız, ürəklə yazırsınız, yoxsa beyinlə?
- Onu insan bilmir. Ancaq mən biləndirsə, bilirəm ki, ruhla, həyəcanla, hisslə. Ədəbiyyat, sənət hissin övladıdır. Elm isə beynin. Əlbəttə psixoloq kimi xırdalıqlarını deyə bilmərəm. Ancaq onu bilirəm ki, həyəcanlı anlarımda əlimə qələm alanda yazı prosesində hiss edirəm ki, bu, həyəcanlı oldu, gözəl oldu, hissi oldu.

- Ruh sizin üçün nədir?
- Ruh məsələsi çox mürəkkəb məsələdir. Amma onun varlığına zərrə qədər şübhəm yoxdur. Onu dərk etmək çox çətin məsələdir. Qurani Kərimdə də bu barədə var, ruh rəbbimin əmrindədir. Onu o kişi bilər, onun ixtiyarındadır. Yer bəndəsi, insan onu dərk edə bilməz. Mən hələ bilmirəm ki, peyğəmbərlər İsa, Musa, Məhəmməd Peyğəmbər onu dərk edibmi? Amma hər halda hiss olunur ki, onlarda qığılcımlar var. Mən uzun illər Cəlaləddin Rumi ilə məşğul oldum, onun məsnəvisini və onun haqqında yazılanları oxudum. Əlbəttə ki bu, çox çətin məsələdir. Bizom ali məktəblərdə, niyə Calaləddin Rumi keçirilmir? Niyə biz üzdən didirik hər şeyi?

- Sizi Sufiliyə ilk növbədə nə cəlb edir?
- İlk növbədə təkamül, mənəvi təkamül. Şeir oxuyardım bir balaca. İstəmişəm ki, balaca şeirdə başa düşdüyüm şəkildə təsəvvüfün mənasını açıqlayım. Təsəvvüfün mənası belədir: Birinci şərt şəriətdir- şəriətin bütün qayda qanunlarını həyata keçirmək. İkinci təriqətdir, təriqət yol deməkdir. Sən düşürsən bir cığıra, yola, o zaman sənin mürşüdün, müəllimin olmalıdır. Sən olursan mürid. Üçüncüsü mərifət, yəni mərifətə, müəyyən bir pilləyə çatırsan və dördüncü həqiqətdir, mütləq həqiqəti dərk edirsən. Yəni Allahı dərk edirsən. Bu, bir təkamüldür. Ona görə mən deyirəm ki, hər kəsin ürəyindən Allaha bir yol gedir.
Hər kəsin ürəyindən Allaha bir yol gedir,Bu yola biganələr özünə biganədir.Özünü açmaq üçün, haqqa ulaşmaq üçün,Gərək öncə aşasan nəfs adlı dağları.
Bu işdə insana birinci mane olan nəfsdir. Böyük adamlardan biri deyib: «Allahım, sən məni nəfsimlə baş-başa buraxma, məni nəfsimə qul eləmə. İnsanın başına nə qədər bəla gəlirsə, nəfsdən gəlir. İnsan nəfsini öldürə bilsə, yüksəlir, ucalır, mənən ucalır, qəlbən ucalır.
Gərək öncə aşasan nəfs adlı dağları,Şəriət bir ağacsa, təriqət budaqları,Mərifət yarpaqları, həqiqət meyvəsidir,Təsəvvüf haqq səsidir.
Təsəvvüf bizi haqqı dərk etməyə aparır. Hamı bu yolu gedə bilməz. Hamı dörd pillədən keçə bilməz. Çox böyük dahilər olub keçiblər, yarıda dayanıblar, ən böyük dahilər də axıradək keçiblər. Bu adamlar öz gözlərilə, bəsirət gözlərilə Allahı görüblər, dərk ediblər. Yəni bunun mənası budur ki, özünü dərk et, özünü öyrən. Özünü dərk etsən, Allahı dərk edərsən. Burada qarışıq məsələlər çoxdur.

- Mən gözümü açandan sizi görmüşəm Azərbaycanda, dünyada. Çoxdandır bü dünyadasınız. Necə tanıdınız bu dünyanı? Bu dünya sizdən nəyi aldı, nəyi verdi?
- Çox ağır sualdır. Ömrü verdim, yaş qazandım.

- Necə yaş qazandınız Bəxtiyar müəllim?
- Bu yaş müddətində mən görəsən bu kişilərin dərk etdiyini, bu kişilərin, İslam alimlərinin dərk etdiyinin yarısını dərk edə bildimmi? Demək asandır ki, dərk etmişəm. Boş sözdür. Çox çətindir.

- Düşünmürsünüz ki, nə zamansa peşman olacaqsınız ki, gərək mən o vaxt o sirri açaydım Azərbaycan xalqına? Belə bir şey ağlınıza gəlmir?
- Amma bircə şey var ki, lap Sovet dövrünün qılıncının dalı qabağı kəsən vaxtlarda da sözümü deməyə çalışmışam. Əlbəttə açıq deməmişəm, onun da yolları var idi- ya hadisələri xarici ölkələrə keçirmək, ya da tarixə keçirmək. O yolla özümü pərdələmişəm. Məsələn, Sovet dövründə mənə vaxtı ilə bir nəfər zəng edib dedi ki, «Gümanımız sənə idi, sən də Lenindən yazdın? Utanmırsan? Lenin bizi hansı günə çıxardı?». Tanımıram kim idi, bunları ərklə telefonda dedi. Mən ona dedim ki, xahiş edirəm gedin o əsəri oxuyun, sonra bir də gəlin mənə nə sözünüz varsa deyin. Üstündən bir ay keçmiş mənə zəng etdi, dedi başa düşdüm. Məsələn, Leninin sözüdür deyir, «Rüşvət olan məmləkətdə ədalətdən danışmaz olmaq». «Leninlə söhbət» əsərimdə ondan bu cür epiqraf gətirirəm. Sonra da başlayıram ki, ay dahi sən böyük adamsan, tamamilə düz deyirsən. Rüşvət axı götürüb dünyanı. İndi məni kim tuta bilər? Lenin dediyi sözü təkrar edirəm. Beləcə, səkkiz fəsil yazdım, hərəsi bir məsələ ilə bağlı.
- Xaraktercə qorxaq adam saymırsınız özünüzü?
- Çox ehtiyatlıyam. Amma qorxaq deyiləm. Qorxaq adam «Gülüstan» yaza bilməzdi, mən bilirdim ki, fəlakətə gedirəm. Məni məhv edərlər, amma yazdım. Yazdım, «Şəki fəhləsi»nə də verdim, çap olundu. Amma indi həyatda bir az ehtiyatlıyam. İnsan yaşlaşdıqca, cəsarəti azalır, ehtiyatı çoxalır.

-İstəyərdim ki, bütün insanlara səslənən bir bəyanat verəsiniz, bütün insanlara Bəxtiyar Vahabzadə sözü deyəsiniz. Hansı sözü, hansı tövsiyəni, nəsihəti, vəsiyyəti deyə bilərsiniz?
- Çox şey demək olar… mən bircə şey istəyirəm deyəm. Mən millətimə tövsiyə edərdim ki, Allah yolundan qaçmasınlar. Allah həmişə bizi saf yola, haqq yola çağırır. Yalan danışmasınlar, başqasını incitməsinlər. Heç kəsin ürəyinə toxunmasınlar. Şəkidə bir söz var. "Ürək sındırmaq quş yuvası dağıtmaqdan günahdır".

- İstəyərdim, torpaqlarımınız ermənilər tərəfindən işğalı barədə də bir söz deyəsiniz.
- Bu, çox ağrılı məsələdir. Mən belə güman edirəm ki, bilirsiniz zorla alınan torpaq xoşluqla qaytarıla bilməz. Mümkün deyil. Mənim düşüncəm budur. Onlar qan töküb alıblar bunu. Biz də qan tökmüşük, amma məğlub olmuşuq. Həqiqət budur. Ordumuzu gücləndirmədən heç nə edə bilmərik. Əgər istəyiriksə ki, biz qələbə çalaq, ordumuzu gücləndirməliyik. İstəyiriksə, sülh olsun, yenə ordu. Ordu yaranmalıdır. Güclü ordu. Hər şey gücə tabedir. İndiki zamanda, vaxt da gücə tabedir. Əgər sənin gücün var, haqlısan, gücün yoxdur haqsızsan. Əyyami qədimdən bu, belədir.

15 Ağustos 2009 Cumartesi

Güney Azərbaycanın milli azadlıq hərəkatının qəhrəmanı şəhid Səttərxanı tanıyalım

1867 – Cənubi Azərbaycan türklərinin mübariz lideri Səttərxan (1867-1914) аnadan olub.
1905-1911-ci illərdə İranda şah üsul-idarəsinə qarşı Məşrutə (Konstitusiya) inqilabına rəhbərlik edən Səttərxan təkcə Cənubi Azərbayanda deyil, bütün İranda adı ehtiramla anılan tarixi şəxsiyyətdir.
1914-cü ildə terror nəticəsində qətlə yetirilib.
Məşrutə inqilabında oynadığı rola görə Səttərxan İranda şah rejimi devriləndən (1979) sonra “Milli sərdar” adına layiq görülüb.
Əlavə bax:
http://www.azadtribun.net/x44.htm
http://www.rasulzade.org/articles/1_161.html
http://www.dak.az/view.php?lang=az&menu=14&id=953

Bu yazı http://www.azerbaycanli.org/az/page311.html adresinden alınmıştır

10 Ağustos 2009 Pazartesi

2009 Dünya Gençler Güreş şampiyasında, Azerbaycan takımları, Serbestte dünya 2. si, Greko-Romen'de dünya 3. sü oldu.

Türkiyənin paytaxtı Ankarada keçirilən gənclər arasında sərbəst, yunan-Roma və qadın güləşi üzrə dünya çempionatına yekun vurulub.
Lent.az-ın məlumatına görə, yarışın son iki günündə sərbəst güləşçilər döşək üzərinə çıxıblar.
Azərbaycan təmsilçiləri 1 qızıl, 3 gümüş, 2 bürünc medal qazanıblar. Cəbrayıl Həsənov (66 kq) qızıl, Ağahüseyn Mustafayev (60 kq), Aslanbek Alborov (84 kq) və Camaləddin Maqomedov (96 kq) gümüş, Yaşar Əliyev (55 kq) və Mixail Qazzayev (120 kq) bürünc medala sahib olublar.
Bu nəticə ilə 53 xal toplayan ölkəmiz ümumi komanda hesabında Rusiyadan (67 xal) sonra ikinci yeri tutub.
Qeyd edək ki, bundan öncə yunan-Roma güləşçilərimizdən Orxan Əhmədov (55 kq) və Həsən Əliyev (60 kq) qızıl, Xurşud Babaşov (50 kq) isə bürünc medal qazanıb. Bu nəticə ilə 40 xal yığan millimiz ümumi komanda hesabında Rusiya və İrandan sonra 3-cü olub.
http://lent.az/news.php?id=28023

9 Ağustos 2009 Pazar

«Məni o qədər döymüşdülər, 3 ay özümə gələ bilmirdim»

Bu özet kullanılabilir değil. Yayını görüntülemek için lütfen burayı tıklayın.

6 Ağustos 2009 Perşembe

Dünya Gençler Greko-Romen Güreş Şampiyasından, Azerbaycan Genç Milli Takımı 3.oldu

2009 yılı içinde, Avrupa serbest güreş şampiyasından 1. olan Azerbaycan serbest güreş takımından sonra, Ankarada yapılan, dünya gençler greko-romen güreş şampiyanısında da, Azerbaycan genç milli takımı 3. olmuştur.
konuyla ilgili haberler:


26 Temmuz 2009 Pazar

NƏ ÜÇÜN MİLLƏTÇİ OLMALIYIQ?

Seymur HƏSƏNLİ
“Yeni Nəfəs” qəzetinin başqanı. Bakı
seymurhesen@yahoo.com
Açığı Bakı Strateji Araşdırmalar Mərkəzi üçün ilk yazımı yazarkən çox düşündüm. Çünki həm müxtəlif proseslərlə, həm də tarixi məsələlərlə baglı mövzular həddən artıq çoxdur. Amma belə qərara gəldim ki, ilk yazımı elə millətçilik barədə yazım. Kimdir millətçi?, nədir millətçilik? və ya biz nə üçün millətçiyik?
Bu məsələlər cəmiyyətimiz üçün həqiqətən çox önəmli və həssas olan məsələlərdən biridir. Kimdir millətçi? Millətçi bizim düşüncəmizə görə öz millətinin mənafeyini hər şeydən üstün tutan, öz milli dəyərlərinə sahib çıxan, onu təbliğ edən və bütün məsələlərdə milli mənafeyi nəzərə alaraq yaşayan bir insandır. Yəni öz dilində danışmağı özgə dillərdə danışmaqdan üstün tutan, öz dilinin yadlaşdırılmasına qarşı çıxan, cəmiyyətin milli kimliyinin dərki uğrunda mücadilə aparan, azadlıq və demokratiya kimi dəyərlər uğrunda savaşan, saxta, missioner qrupların əleyhinə çıxaraq həqiqi dinin millətə aşılanması üçün durmadan çalışan şəxs millətçi adlanır. Biz “hər kəs millətçi olmalıdır” deyəndə bu kimi prinsiplərdən çıxış edirik. Bizə görə millətçilik bir millətin əlindən alınmış dil, milli kimlik, ad, azadlıq, demokratiya, din uğrunda yürütdüyü mücadilədir, savaşdır. Bu gün Azərbaycan türklərinin əksəriyyəti qeyd etdiyimiz dəyərlərin bir çoxundan uzaq düşüb və ya uzaqlaşdırılıb. Dünyada yaşayan 60 milyon Azərbaycan türkünün 40 milyona qədəri bu gün farsın əsarətində olan Güney Azərbaycanda öz dilindən, kimliyindən, adından, azadıq və demokratiyasından təcrid olunmuş şəkildə yaşayır. Quzey Azərbaycan XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq coğrafi baxımdan kiçilməklə davam edib və burada yaşayan türkər də bir çox dəyərlərinə sahib çıxsalar da milli kimliyin dərki məsələsindən kənar düşüblər. Azərbaycanlı adı altında türk kimliyi gizlədilir. Azərbaycan vətəndaşı olan hər hansı bir etnik öz milli kimliyi ilə adlandırıldığı təqdirdə əhalinin böyük əksəriyyətini təşkil edən türklər həm etnik, həm də vətəndaşlıq baxımdan azərbaycanlı deyə adlandırılır. Bütün bu kimi yad ünsürlərdən qurtulmaq üçün biz çalışmalıyıq. Buna görə də deyirik və əməlimizlə də sübut edirik ki, biz millətçiyik . Biz bir millətçi olaraq hər hansı bir etnikə və ya millətə qarşı deyilik. Biz bizə qarşı olanlara qarşıyıq. Yəni millətimizə qarşı olanlar bizləri daim öz qarşılarında görəcəklər.
Bizim sadaladığımız bütün dəyərlər həm dünya ölkələrinin ( xüsusilə Avropa və ABŞ-ın ) konstitusiyasında, həm də beynəlxalq konvensiyalarda əksini tapmış dəyərlər və ya fikirlərdir. Hər hansı bir şəxs bu kimi dəyərlərə qarşı çıxarsa həmin ölkənin sadə vətəndaşından tutmuş, media və təşkilatlarına qədər hər bir qurumu öz qarşısında görməli olacaq. Demək Avropanın hər bir vətəndaşı və bu vətəndaşların birləşdiyi qurumlar millətçidir. Bəs Azərbaycanda həmin qurumlardan maliyələşən təşkilatlar nə üçün millətçi (türk millətçisi) deyillər? Türk millətçisi məqamını elə-belə vurğulamadım. Çünki həmin şəxs və ya qurumlar da millətçidir, ancaq Avropa və ya ABŞ millətçisi. Fəaliyyətlərinin əksər sahələrində həmin ölkələrin və millətlərin milli mənafeyini ön planda tuturlar. Amma bizlər millətçi olanda təhlükəli olurmuş. Nə bilim şovinist oluruq, nasist oluruq, irqçi oluruq və daha nələr olmuruq ki?.... Unutmayın biz şovinist deyilik və olmaq niyyətimiz də yoxdur. Olsaydıq minilliklərnən ölçülən tariximiz boyu olardıq və indi yer üzündə bəlkə də barmaqla sayılacaq qədər millətlər qalardı. Biz başqa millətlərin məhvi üzərində öz tərəqqimizi qurmaq fikrindən qətiyyən uzağıq. Sadəcə deyirik ki, özümüzə sahib çıxaq, özümüz olaq, özgələşməyək. Öz millətimizi, vətənimizi birləşdirək və dövlətçiliyimizi gücləndirək. Bunun üçün biz “millətçiyik” deyərək hayqırır və mücadilə aparırıq. Avropanın hər hansı bir ölkəsində sadaladığımız problemlər varmı? Almanlar ikiyə parçalanmış vətənlərini birləşdirmək üçün ötən əsrdə nələr etmədilər ki? Biz millətçiliyin bəlkə də ən bariz nümunəsinə almanlarda şahidi ola bildik. Buna görə də bizlərə “sizin yolunuz millətçilik, bizim yolumuz ayrı” deməklə məsuliyyətdən qaçmaq olmaz. Bu məmləkətin xilası (kurtuluşu) millətçilikdir – ölüm-qalım məsələsidir. Millətinin, vətənin xilasından qaçan adamlar həmin millətin düşmənlərindən daha təhlükəlidirlər.

15 Temmuz 2009 Çarşamba

Azerbaycan Kültür Merkezi Başkanı Cemal Mehmethanoğlu'nun Bakı Seyahati

Baksam ziyareti, Cemal Mehmethanoğlu, Elnur Eltürk
DAK Ziyareti- Prof QlamRza Sebri Tebrizi ve Cemal Mehmethanoğlu

Kültür Merkeziminiz Başkanı Cemal Mehmethanoğlu, 8-13 Temmuz 2009 tarihleri arasında Azerbaycanın başkenti, Bakı'ya gitti.
Cemal bey, Bakı'da bulunduğu sürece, çeşitli ziyaretlerde bulundu.

DAK (http://www.dak.az/) Bakı ofisinde, DAK fahri sedri Prof. Qlam Rza Sebri Tebrizi ve AliRza Amanbeyli ile görüştü.
http://dak.az/view.php?lang=az&menu=13&id=5578

DAK (http://www.d-a-k.org/) Bakı ofisini de ziyaret etti.

BAKSAM'ı (Bakı Stateji Araştırmalar Merkezi) ziyaretinde, Elnur Eltürk ile görüştü
http://www.baksam.com/news/2009-07-12-527

Diaspora Devlet Komitesini'de ziyaret eden başkanımız, bu ziyaretinde de Valeh HACIYEV ve Samet NASİPOV ile görüştü.

1991- 2008 yılları arasında, İzmir'de tahsil almış ve şu anda Azerbaycan'da çeşitli devlet kademelerinde görev yapan ve çeşitli alanlarda iş yapan eski öğrencilerle görüşler geçirdi.

1 Temmuz 2009 Çarşamba

Belçika, Limburg Azerbaycan Dostluk Derneği Başkanı Ayhan Demirci, İzmir, Manisa ve Turgutlu Azerbaycan Derneklerini ziyaret etti

İzmir Azerbaycan Kültür Merkezi, Şaban Akıcı, Cemal Mehmethanoğlu, Ayhan Demirci

Qardaşının vefatı nedeniyle, Türkiye'de bulunan, Belçika, Limburg Azerbaycan Dostluk Derneği Başkanı Ayhan Demirci, Belçikaya dönmeden önce, İzmir, Manisa ve Turgutlu Azerbaycan Derneklerini, ziyaret etti.
İzmir'de Dernek başkanı Cemal Mehmethanoğlu, yönetim kurulu üyeleri, İsa Ambarca, Şaban Akıcı ve Asif Qurbanov ile görüşen, Ayhan Demirci, İzmir ziyaretinin ikinci gününde, İzmir dernek başkanı Cemal Mehmethanoğlu ile birlikte, Manisa ve Turgutlu Azerbaycan Kültür Derneklerini ziyaret etti.
Manisa derneğinin, yönetim kurulu başkanı Seyfettin Ayakyay ve yönetim kurulu üyeleriyle toplu görüşen Ayhan bey, daha Turgutlu'ya geçerek, Turgutlu Azerbaycan Kültür merkezi yönetim kurulu üyeleri Bayram Balo ve Tevfik arkadaşımızla görüştü.
Görüşmelerde, Azerbaycan diaspora teşkilatları arasında iyi münasebetlerin geliştirilmesi, güç birliklerinin oluşturulması ve diaspora teşkilatlarının sorunları konuşuldu.
Ziyeretler sonrası, Ayhan Demirci dostumuz, Belçika'ya geri döndü.

20 Haziran 2009 Cumartesi

Güney Azerbaycanda, siyasi aktivistlerin tutuklanmaları devam ediyor.

Azerbaycanlı Siyasi Tutuklu Ali Rıza Ferşi'nin eşi Sima Didar Gözaltına Alındı
Siyasi tutuklu Mühendis Ali Rıza Ferşi'nin eşi, Azerbaycanlı kültürel aktivist ve öğrenci dergisi Yaşmaq'ın eski sorumlu müdürü Sima Didar, Tebriz'de gözaltına alındı.Ferşi'nin avukatı Abbas Cemali'nin verdiği bilgilere göre, yetkililer 18 Haziran Perşembe günü ona başvurarak Didar'ın eşini Tebriz Hapishanesi'nin Ettelaat (İstihbarat Teşkilatı) kontrolündeki 37. koğuşunda ziyaret edebileceğini belirttiler. Ancak avukat ve Sima Didar hapishaneye gittiklerinde memurlar, hakimin yayınladığı çağrı belgesini (celb belgesi) göstererek Didar'ı gözaltına aldılar. Avukatın açıklamalarına göre belgede gözaltı nedenleri Tebriz'de 22 Mayıs'taki protestolara katılmak ve milliyetçilik olarak belirtildi.22 Mayıs Cuma günü Tebriz'de El Gölü (Şah Gölü) parkına devlet tarafından düzenlenen geniş katılımlı bir yürüyüşte, katılımcılardan bir bölümünün Azerbaycanlıların anadilde eğitim hakkıyla ilgili sloganlar atmaları ve internette yayılan bir video nedeniyle Hatemi'nin Azerbaycanlılardan özür dilemesini taleb etmeleri, güvenlik güçlerinin sert müdahelesiyle sonuçlanmış, aralarında üniversitede öğretim üyesi olan Ali Rıza Ferşi'nin de bulunduğu aktivistler gözaltına alınmışlardı.Uluslararası Af Örgütü 9 Haziran'da İran'da Cumhurbaşkanı seçimleri öncesi insan hakları durumuyla ilgili bir rapor yayınlayarak aralarında Ali Rıza Ferşi'nin de bulunduğu 15'den çok aktivistin gözaltına alındığını yazmıştı.
http://guneysesi.blogspot.com/

31 Mayıs 2009 Pazar

İzmir'de Iğdırlılar Kültür ve Dayanışma Derneğinin geleneksel pikniği Sarnıç'ta yapıldı

İzmir'de yaşayan Iğdır'lı Azeri Türklerinin kurmuş olduğu, başkanlığını Murat Gökçek arkadaşımızın yaptığı, Iğdırlılar Kültür ve Dayanışma derneği, geleneksel bahar pikniğini, 31 Mayıs günü İzmir/Sarnıç'ta gerçekleştirdi. Bu yıl 3. si yapılan pikniğe 300'den fazla hemşehrimiz katıldı.
Bu yılki pikniğe, konuk olarak, Güney Azerbaycanlı öğrenciler'de katıldılar.

Büyük coşku içinde geçen pikniğe, Fikret Karadağ Garmon, Namık Ünal arkadaşımız ise Nağarasıyla katıldı. Sevinç arkadaşımız ise şarkılarıyla renk kattı.

Pikniğin ilerleyen saatlerinde 20'ye yakın çiftin katıldığı, Azerbaycan dansları yarışması yapıldı.
Yarışma jürisi, İzmir'de yaşayan ünlü Azerbaycan halk danslari öğretmeni Erol Avşar ve arkadaşlarından oluştu.
Juri yarışmacıları iki dalda sınıflandırdı. Teknik Dalda sıralama şöyle oldu.
1. Kutlu ve Tamara çifti
2. Ümit Çakar ve teyzesinden oluşan ikili
3. Yunus Iğdır ve eşinden oluşan ikili

Otantik dalda ise
1. İbrahin Aras ve eşi
2. Cengiz Oba ve eşi
3. Abbas Yıldırım ve eşi Serap Yıldırım oldular

Yarışma dışında iki sempati ödülü verildi
Tebriz-İzmir kardeşliği adına Tebriz'den Ferzad ve İzmirden Zuhal çiftine
ve Orjinal Otantik dal sempati ödülü, Zekiye ve Urguya hanım çiftine verildi

30 Mayıs 2009 Cumartesi

Azerbaycan Halk Cumhuriyetinin 91 kuruluş yıl dönümü İzmir'de kutlandı




İzmir'de Azerbaycan Kültür Merkezi ve DAK (Dünya Azerbaycanlıları Kongresi) ın birlikte düzenlediği, Azerbaycan Halk Cumhuriyetinin kuruluşunun 91. yılı kutlaması 30 Mayıs günü yapıldı.
Anma toplantısına, 100'den çok Azerbaycanlı ve Azerbaycan dostları katıldı.
Etkinlik, Azerbaycan Halk Cumhuriyetinin kuruluşunun ve bu güne gelişini anlatan sinevizyon göseterisiyle başladı.
Daha sonra söz alan, Azerbaycan Kültür Merkezi başkanı Cemal Mehmethanoğlu, konukların, Cumhuriyet gününü kutladı. %80 i esaret altında yaşayan Azerbaycan Türklerinin hepsinin özgür olduğu Cumhuriyet Bayramı kutlamalarıyla ilgili arzusunu dile getirde.
Daha sonra ise DAK (Dünya Azerbaycanlıları Kongresi) ve Azerbaycan Kültür Merkezi yönetim kurulu üyesi Asif Qurbanov, konukların Cumhuriyet gününü kutladı.
Programın daha sonraki bölümünde ise, konuklar sırayla söz alarak yürek sözlerini söylediler.
Etkinlik, güzel tanışıklıkların kurulduğu, güzel sohpetlerin yapıldığı bir havada 2 saat devam etti ve sona erdi.
Etkinliğe Azerbaycanlı dostlarımızdan bazıları şunlardı, Emekli Kimya profesörü Misir Ehmetzade, Matamatik profesörü Ulfed Nuriyev, İstatistik Profesörü Efendi Nasibov, dil bilimi profesörü, Gülmira Sadiyeva, İzmir Balkan Göçmenleri Federasyonu yönetim kurulu üyesi, Prof Koray Başol, Dr. Macit Salamzade , Dr CaferAzerioğlu, Dr Teyyüp Hesenov, Turgutlu Azerbaycan Derneği başkanı, Rahman Uygun, İzmirde 1990. yıllardan bu yana Azerbaycan derneklerinin kuruluşlarında yer almış öncülük etmiş dostlarımız, Atalay Ekinci, Hasan Ocak, Turan Atasever, Gürbüz Vurkır, Kemal Aksüyek, Oktay Taşdemir, Hüseyin Güzel, Halim Yıldırım, Fuat Acarlı, İsmet Develi, İbat Fil, Aziz Babiş, Ümit Çakar, Av. Yaşar Aras, Tolga Çetiner, Şaban Akıcı, Murat Çiftçi, Güven Sevilmiş, Qara Çetinkaya,
İzmirde Azerbaycan kültürünü yaşatan sanatçı dostlarımız, Fikret Karadağ, Erol Avşar, Namık Ünal
ve adlarını sayamadığım dostlarımız.
Kutlama törenlerimize katılan tüm dostlarımıza teşekkür ederiz.

Yazar Aziz Nesin'in 1965 yılında Azerbaycana yaptığı gezi sonrası izlenimleri

http://chudaferin.azeriblog.com/2009/05/30/azerbaycana-gelen-eziz-nesin-milletimizin-meddah-oldughunu-gordu
Əziz Nesin
Bakı radiosunda bir aşığın necə mədh edildiyini eşidəndə heyrətlər içində qaldım. Aşıq yaxşı saz çalırdı, ancaq diktor onu o qədər çox, çox, çox təriflədi ki, məsəl üçün, bundan sonra Füzulini, Şekspiri mədh etmək lazım gəlsəydi, artıq söz tapmayacaqdı.

Nazim Hikməti çıxmaq şərtiylə, biz haradasa 40 ildən sonra Türkiyədən Azərbaycana gələn ilk türk ədəbiyyatçılarıyıq. Biz üç dost - Məlih Cövdət Anday, Yaşar Kamal və mən Azərbaycanda Türkiyə türklərinin nə qədər çox sevildiklərini gördük. Azərbaycanın məşhur yazıçıları da Türkiyəyə gəlmişdilər. Mənə elə gəlir ki, onlar da seyrçilərin coşqun alqışlarında Türkiyə türklərinin azərbaycanlıları nə qədər sevdiklərini görmüşdülər. Bu sevgi qarşılıqlıdır. Türkcəmizdə sevdiyim sözlərdən biri "qəlbdən qəlbə yol var" sözüdür. Sosialist türk yazıçıları Azərbaycan türklərini bir kərə yox, iki kərə sevərlər. Biri, türk soyundan olduğumuz və eyni gözəl dildə danışdığımız üçün, ikincisi də Azərbaycan inkişaf etmiş sosialist bir ölkə olduğu üçün... Təəssüflər olsun ki, Bakıda çox az qala bildlk. Bu qısa vaxtda Azərbaycanı yaxından tanımaq mümkün deyildi. Ancaq bir məqam da var. Bir insan bir ölkədə uzun zaman yaşayırsa, yavaş-yavaş o ölkənin şərtlərinə uyur, alışır və bu səbəbdən o ölkənin bir çox xüsusiyyətlərini görə bilmir. Halbuki başqa ölkəyə qısa bir vaxta gələnlər, o məmləkətin gözə çarpan, diqqəti çəkən yaxşı və pis cəhətlərini daha aydın görə bilirlər.
Bakıda bir neçə ay qala bilsəydim, bəlkə bəzi məsələləri daha dərindən incələyərdim, amma o zaman da buraya alışar, sizlərdən biri olar və bir çox diqqətədəyər keyfiyyətləri və gözə batan nöqsanları görməyəcəkdım. Hər insan öz gözünə görə görür. Yəni onu demək istəyirəm ki, mən Azərbaycanı öz gözümlə, başqa sözlə bir sosialist yazıçı olaraq gördüm. Gördüklərimin içində məni çox sevindirən şeylər olduğu kimi, üzən şeylər olduğunu gizlətməyəcəm. Ancaq üzücü şeylər mənim içimdə qalacaq. Çünkü Azərbaycan xalqının sosial qüsur və nöqsanlarını qısa zamanda həll edəcəyinə inanıram.
1. Bu qısa zamanda içində Azərbaycan insanı ilə Türkiyə insanı arasında bənzər və fərqli bir neçə xüsusiyyəti gördüyümü sanıram. Türkiyədə yazıçılar ümumiyyətlə o qədər ağır vəziyyətdə və həyat sıxıntısı içindədirlər ki, hələ də ədəbiyyatçıların olmasına heyrətlənirəm. Azərbaycanda isə yazıçılar o qədər rahat və fərah yaşayırlar ki, nə üçün Azərbaycan xalqının hamısının ədəbiyyatçı olmadığına şaşıram.
2. Biz, Türkiyə sənət adamları bir-birimizi o qədər qısqanırıq ki, hər fürsətdə bir-birinizi tənqid edirik. Siz, Azərbaycan sənətkarları isə bir-birinizi həddindən çox tərifləyir, hər fürsətdə göylərə qaldırırsınız. Mənə görə, hər ikisi də doğru deyil. Bakı radiosunda bir aşığın necə mədh edildiyini eşidəndə heyrətlər içində qaldım. Aşıq yaxşı saz çalırdı, ancaq diktor onu o qədər çox, çox, çox təriflədi ki, məsəl üçün, bundan sonra Füzulini, Şekspiri mədh etmək lazım gəlsəydi, artıq söz tapmayacaqdı. Mənə elə gəlir ki, biz Türkiyə türkləri bir-birimizi batırmaqda, siz Azərbaycan türkləri bir-birinizi göylərə qaldırmaqda ölçünü itirmişik.
3. Biz, Türkiyə türkləri tez-tez və hecaları udaraq danışırıq. Siz, azərbaycanlılar isə çox yavaş və hecaları uzadaraq danışırsınız. Bir insanın ömrü ortalama 60 il olsa, bu 60 ildə bizim danışdıqlarımızın yalnız yarısını azərbaycanlılar danışa bilərlər. Siz bizdən iki kərə çox yaşayırsınız, biz sizdən iki kərə çox danışırıq.
4. Türkiyədə qadın və kişilər arasında bərabərlik haqları yalnız kağız üzərindədir. Azərbaycanda isə qadınla kişi həm kağız üzərində, həm də sosial həyata bərabər haqlara sahibdirlər, amma evin içinə girincə Azərbaycanda da qadın-kişi bərabərliyi bitir. Azərbaycanlı kişisi başqa bir millətdən qızla evləndiyi zaman səsini çıxarmayan ailə, qızlarının başqalarına ərə getmələrinə yaxşı baxmır. Bəlkə yanılıram, amma mən belə gördüm. Qeyd: Mən psixolojik anlama baxımından nə qızın, nə də kişinin başqa millətdən birisiylə evlənməsinə tərəfdar deyiləm. Hətta bu evlilikdən gözəl və yaxşı nəsillər doğsa belə...
5. Hər ölkədə olduğu kimi Türkiyədə də ədəbiyyatda, mədəniyyətdə, siyasətdə gənc və yaşlı nəsillər arasında mübarizə gedir. Türkiyədə bu mübarizəni gənc nəsil qazanmışdır. Amma Azərbaycanda gördüm ki, yaşlı nəsil üstün gəlib. Kimliyimə baxılsa, mən gənc deyiləm. Ancaq kimliyim məndən tez qocalıb. Mən gənclərin tərəfindəyəm. İyirmi yaşında bir ürək, otuz yaşında bir beyinə sahibəm. "Dünyanın ən gözəl insanı kimdır?"- deyə məndən soruşsanız, "yetmiş yaşında da gənc qala bilənlərdir" -, deyərdim. Ancaq gənclərin yolunu kəsən insanları da gördüm. Günah yaşlılarda deyil, yollarını açmasını bilməyən gənclərdədir.
6. Təəssüflər olsun ki, müxtəlif səbəblərlə Türkiyə türkləri, aydınları Azərbaycan ədəbiyyatıyla yaxşı tanış deyillər. Azərbaycan aydınları da 1930-dan sonrakı türk ədəbiyyatını tanımırlar. Mən ümumi olaraq deyirəm, yoxsa çağdaş türk ədəbiyyatını çox yaxşı bilənlər də var. Biz Türkiyəyə qayıdan kimi çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatını türk oxucularına tanıtmağa çalışacağıq. Məsəl üçün, mən Mirzə Cəlil Məmmədquluzadənin hekayələrini, başqa yazıçıların əsərlərini nəşr etdirəcəm. Bütün Azərbaycan oxucularına ən səmimi sevgi və sayqılarımı çatdırıram.
26 iyun 1965, Bakı

29 Mayıs 2009 Cuma

Azerbaycan Tıp Ordusuna İzmir'den iki kişi daha katıldı.

Teyyub, Ferid ve İlkin mezuniyet töreninde
9 Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi 2008-2009 dönemi mezunları arasında iki de Azerbaycanlı hekim var, Teyyub Hasanov ve İlkin Mirzeyev.

Azerbaycan'da, Tıp sahasında, İzmir'deki üniversitelerden mezun olan doktorların çok büyük yeri var. Bu doktorlar arasına, bu yıl 9 Eylül Üniversitesinden mezun iki genç arkadaşımız daha katıldı.
Derneğimiz dostları, Teyyub ve İlkin'e Mesleklerinde başarılar diliyoruz

28 Mayıs, Azerbaycan Cumhuriyet Günü nedeniyle, İzmir'de Toplantı

28 Mayıs 1918 Azerbaycan Cumhuriyetinin kuruluşunun 91. yıldönümü nedeniyle, İzmir'de, 30 Mayıs 2009 Cumartesi günü, saat 17.00-19.00 arası, Azerbaycan Kültür Merkezi tarafından, resepsiyon düzenlenmiştir.
Resepsiyon, Konak Belediyesinin Alsancak, Prof. Türkan Saylan Kültür Merkezinin 6. katında yer alan, kokteyl salonunda gerçekleşecektir.
Resepsiyona, İzmir'de yaşayan Azerbaycan Türkleri davet edilmiştir.

27 Mayıs 2009 Çarşamba

Kars'ta, Azerbaycan Kültür ve Dayanışma Derneği kuruldu.

Kars'ta yıllar sonra, Azerbaycan Kültür ve Dayanışma derneği kuruldu.
Kuruluş bildirisini 28 Mayıs 2009 günü valiliğe veren derneğimize başarılar diliyorum.

Yıllardır, Azerbaycan Kültürünü Kars'ta yaşatanlardan birisi olan, Murtaza Karaçanta başkanlığında kurulan derneğimizin, önümüzdeki dönemde büyük başarlara imza atacağına inanıyorum.
Murtaza Karaçanta ve arkadaşlarına başarılar diliyorum

26 Mayıs 2009 Salı

İranda Azərbaycanlıların etirazları davam edir

İranın keçmiş prezidenti Məhəmməd Xatəminin və digər islahatçı dini liderlərin azərbaycanlılar haqqında lətifə danışıb gülməsini göstərən video may ayında onsuz da təlatümlü olan İran Azərbaycanında hissləri bir qədər də gərib. ANIM MƏRASİMİ ETİRAZ AKSİYASINA ÇEVİRİLİBMayın 25-də Sulduz (Nəqədeh) şəhərində 2006-cı ilin mayında bu şəhərdə keçirilən karikaturaya etiraz mitinqləri zamanı həlak olan 4 nəfərin anma mərasimi də islahatçı liderlərin yumor hissinə etiraz nitqləri ilə başa çatıb. Yerli qəbiristanlıqda müxtəlif şəhərlərdən gəlmiş yüzlərlə adamın toplaşdığı mərasimdə türklərin təhqir olunmasına etiraz edərkən həyatını itirənlərin xatirəsinə dualar oxunub, Azərbaycan haqqında şeirlər deyilib, nitqlər söylənib. Çıxışçılardan biri Xatəminin üzr istəyəcəyini deyib.
haberin devamı: http://www.azadliq.org/content/article/1739300.html

25 Mayıs 2009 Pazartesi

İran Azerileri Seçimler Öncesinde Sokaklarda

Yaklaşık 10 gündür İran'da özellikle Azerbaycanlı nüfusun yoğun olduğu kuzeyde ve başkent Tahran'da son derece gergin bir atmosfer var. Bu şehirlerin çoğuna diğer bölgelerden ek güvenlik kuvvetlerinin yerleştirildi. Bu atmosferin nedenlerinden biri, eski İran cumhurbaşkanı Muhammed Hatemi ve önde gelen reformcuların internette yayılan bir görüntüsü ve bu görüntülerin Azerbaycanlıların büyük tepkisini çekmesi.Çeşitli webbloglar ve video paylaşım sitelerinde yayılan görüntülerde Hatemi, Mecid Ensari ve diğer birkaç reformcu din adamı ve siyasetçi, toplandıkları bir evde görülüyorlar. Görüntülerin başında eski cumhurbaşkanı Hatemi, nüfusunun neredeyse tamamı Azerbaycanlı olan tarihi Erdebil şehriyle ilgili anlattığı fıkrada "Hz. Fatıma ve Hz. Ali'nin evlenmeden çocuk sahibi olduklarını sanacak kadar cahil olan bir din adamını" örnek vererek "Erdebil'in bu olduğunu" söylüyor ....
Devamı;
http://bianet.org/bianet/dunya/114724-iran-azerileri-secimler-oncesinde-sokaklarda

24 Mayıs 2009 Pazar

23 Mayısta Ankara ve İstanbulda, İran İslam Cumhuriyeti Protesto edildi.


23 Mayıs Cumartesi günü, 22 Mayıs 2006 Güney Azerbaycan direnişinin yıl dönümünde, İran İslam Cumhuriyetinin Güney Azerbaycanda yaptığı saldırıları ve katliamları kınamak için, Güney Azerbaycanlı dostlarımız, İstanbul ve Ankarada İran Konsolosluğu önünde protesto gösterileri yaptılar.
Gösterilerle ilgili haber ve fotolar; http://azr.baybak.com/il_2009_say_4849.azr ve http://www.gaip.biz/index.php?option=com_content&task=view&id=1735&Itemid=1 adresinde

23 Mayıs 2009 Cumartesi

Faxtə Zamanı'nin, Birleşmiş Milletler Teşkilatının Irkçılıkla bağlı konferansında yaptığı konuşma

Faxtə Zamani
Faxtə Zamanı, İranda Azərbaycanlı Siyasi Məhbuslarını Müdafiə Birliyi (ADAPP) sədri, 23 Aprel 2009 Cümə axşamı günü, Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İrqçiliklə bağlı konfransdakı "Voices: Everyone affected by racism has a story that should be heard" (İrqçiliyə məruz qalmış hər kəsin anladacaq bir hikayəsi vardır) panelində danışaraq Azərbaycanlıların İranda məruz qaldıqları irqi ayrı-seçkilikdən söz açdı.
İranda Azərbaycanlı Siyasi Məhbuslarını Müdafiə Birliyi sədrinin çıxışının mətni:
Mən Faxtə Zamanı, İranda Azərbaycanlı Siyasi Məhbuslarını Müdafiə Birliyinin qurucusu və indiki başçısıyam. Üç ildən bəri, İranda Fars olmayan millətlərin ana dili və mədəni haqqları üçün verdikləri mübarizəyə diqqət çəkmək məqsədiylə dəfələrcə Quzey Amerika və Avropaya səfər edərək müxtəlif yığıncaqlarda danışdım. Fəaliyətlərimi durdurmaq üçün saysız təhdidlərə baxmayaraq, insan haqları pozuntularına məruz qalanları və onların ailələrini təmsil etmək üçün əlimdən gələni edirəm. Bu insanlar yalnız ana dillərini işlətdikləri və ya ana dildə təhsil haqqı tələb etdikləri üçün həbs olunub işgəncə görürlər. Bütün bunlar İranın, toplum içinə qədər yayılmış irqçi sisteminin bir sonucudur.
Çox təəssüf ki, İranda böyümüş bir Azərbaycanlı olaraq irqçiliyə bir çox kəz tanıq oldum. Bunun bir sonucu olaraq irqçiliyə məruz qalan digər bütün toplumları anlayır və hisslərini paylaşıram. İrandakı irqçiliyi və buna qarşı çıxanların məruz qaldıqları insan haqqları pozuntularını anlatmaq məqsədi ilə Durban Konfransında olduğum üçün sevinirəm. Danışığıma başlamadan öncə, bəlli bir irqi ya da toplumu anlatmaq üçün deyil, İran irqçiliyini ictimai bir problem olaraq müzakirə etmək üçün burada olduğumu açıqlamaq istəyirəm. Söz etdiyim irqçilik, yalnız dövlət tərəfindən deyil, İran cəmiyyətinin bütünü tərəfindən mənimsənmişdir. İran əhalisinin yarısından çoxunu təşkil edən, Fars olmayan millətlərin, məruz qaldığı bu ayrı-seçkilik, uşaqlıqdan etibarən insanların yaşamında etgisini göstərməkdədir.
Danışığıma İranda bir Azərbaycanlı olaraq yaşadığım təcrübələrdən söz açaraq başlamaq istəyirəm. Azərbaycanlıların çoxu kimi, evdə ana dilimi danışıb və dilimiz, mədəniyyətimiz və tariximizlə qürur duyan ailəmdən Azərbaycanlıların İran toplumundakı böyük önəmini göstərən hikayələr dinləyərək böyüyürdüm. Bu hikayələr mənə güclü və dəyərli bir xalqın nəsilindən gəldiyimi hiss etdirərdi. Bütün bunlar, ilk oxula (məktəbə) başlayıb irqçiliyi tanıdığımdan sonra dəyişdi. Bu irqçiliyi sinif yoldaşlarımdan deyil, müəllimlərimdən görməyim vəziyyəti daha da pisləşdirirdi. Oxulda Farsca danışmağı öyrənməyə məcbur edilərdik və ana dilimizi istifadə etmək böyük bir günah sayılardı. Tarix kitablarımızda bütün hadisələr, Fars irqinin görkəmini göstərəcək şəkildə təhrif edilmişdi. Heç birimiz ana dilimizdə yazılmış kitabları oxuya bilmirdik və Fars mədəniyyəti bizə bütün İranlıların ortaq şəxsiyyəti olaraq göstərilirdi. Azərbaycan Türklərinin İranın tarixindəki önəmli rollarını görməməzlikdən gəlirdilər. Bir çox yerdə, Azərbaycan Türklərindən, Fars mədəniyyətini yıxıb yandıran vəhşi bərbərlər olaraq bəhs edilirdi.
Təhsil Nazirliyinin müfəttişləri siniflərimizə girərək müəllimlərin dərs məzmunlarını birə-bir izləyib izləmədiklərini kontrol edərdi. Əks halda işlərini itirəcək olan müəllimlərimiz, çoxunluqla Azərbaycanlı olmalarına baxmayaraq, bu sistemə uymuşdular. Təhsil Nazirliyi, Farsca xaricindəki dillərdə danışan uşaqların sinifdə döyülərək və ya məktəbdən uzaqlaşdırılaraq cəzalandırılmasını təsdiqləyirdi. Farsca xaricində bir dildə tualetə getmək üçün icazə istəyən şagirdlər belə cəzalandırılırdı. İrqçilik yalnız oxula sınırlı qalmırdı, mənsubu olduğum millətin düzənli olaraq radiolarda, televiziya kanallarında və rəsmi mətbuat nəşr orqanlarında aşağılandıqlarına tanıq olurdum.
Bu gün bu durum hələ davam edir. Azərbaycanlılar radiolarda və milli mətbuatda zəkası yetərsiz, insanlıqdan uzaq "hamam böcekleri" (Tarakan) olaraq təsvir edilirlər. Fars olmayan millətlərin əhalisinin sıx olduğu bölgələrin iqtisadi inkişafı əngəllənir. Çoxunluqla Azərbaycanlıların yaşadıqları məhəllələrdəki esnafın mağaza və dükanları üçün Farsca xaricindəki dillərdən ad seçmələri belə əngəllənir, əks halda dükanlarına zərər verilir və ya bağlanılırlar.
İranın Fars olmayan millətlərinə irqçilik yalnız ölkə sərhədləri içərisində bitmir. Şəxsən İranın xaricində, Qərbliləşmiş İranlılar tərəfindən, bir çox irqçi hərəkətə tanıq oldum. Əsas rahatsız edici olan, bu irqçi hərəkətlərin təhsil səviyyəsinin yüksəlməsiylə sona çatmamasıdır. Elitlər, professorlar, doktorlar vs. hələ özlərinə son dərəcə təbii gələn bu rəftarı davam etdirirlər. İranın siyasi müxalifət qrupları da eyni durumdadırlar.
Bir çox insan bu məsələni, İranın nüvə proqramı ya da genəl insan haqları qonularının yanında daha əhəmiyyətsiz görür. Ancaq İranda Fars olmayan millətlərin məruz qaldığı irqçilik, ən az İran hökumətinin üzləşdiyi digər məsələlər qədər ciddiyə alınması lazım olan son dərəcə əhəmiyyətli bir mövzudur. Fars olmayan millətlər İran əhalisinin yarısından çoxunu oluşdurduqları üçün, bu problem əslində İran toplumunun çoxunluğunun problemidir.
İran əhalisinin dörddəbirindən çoxunu oluşduran Azərbaycanlılar, Azərbaycan Respublikasının əhalisinin təxminən üç qatıdırlar. Sərhədin iki tərəfindəki Azərbaycanlılar ortaq dili və mədəniyyəti paylaşmaqdadırlar, ancaq Quzey Azərbaycan 1991-ci ildən bəri müstəqilliyini qazanıb mədəni olaraq inkişaf edərkən Güney Azərbaycanlılar 80 ildən uzun sürədir Farslaşmağa zorlanmaqdadırlar. İranda asimilasyona boyun əyməyən Azərbaycanlılar tərd olmaqda və ictimai irəliləmələri əngəllənməkdədir. Ayrı-seçkilikçi nizama qarşı səsini yüksəltməyə cəsarət edənlər həbs olunmaqda, işgəncə edilməkdə və hətta öldürülməkdədirlər.
Bu durum, 2006-cı ilin May ayında rəsmi "İran" qəzetində nəşr olunan və Fars bir uşaq ilə Azərbaycan Türkcəsində danışan bir hamam böcəyi (tarakan) arasındakı ünsiyyətsizliyi anladan karikaturalar nəticəsində açıqca ortaya çıxdı. Bu nəşrə təpgi olaraq Azərbaycanlı əhalinin sıx olduğu Təbriz, Urumiye, Ərdəbil, Zəncan, Xoy, Nəğədə (Sulduz) və digər bir çox şəhərdə xalq küçələrə-xiyavanlara çıxaraq etirazlara başladı. İran hökumətinin bu etirazlara təpgisi sərt və sürətli oldu. Verilən hesabatlarda yüzlərlə insanın həbs olunduğu və onlarla silahsız etirazçının təhlükəsizlik gücləri tərəfindən öldürüldüyü bildirilməkdədir.
Tanınmış siyasi məhbus (vicdan məhbusu) Abbas Lisani, bu etirazlar əsnasında nəzarətə alınmış və mühakimə olunmuşdu. Ona verilən cəza, dükanının Azərbaycan Türkcəsindəki adını dəyişdirməyi rədd etməsi səbəbiylə verilən digər cəzayla birləşdirildi və həbs sürəsi təxminən 6 ay öncə sona çatdı. Lisani, həbs sürəsində gördüyü əziyətlərə etiraz etmək üçün bir neçə dəfə aclıq etirazı başlatmasına baxmayaraq vəzifəlilər ona şiddət göstərməyə davam etdilər.
Abbas Lisani ilə eyni qədəri paylaşan çox sayda aktivist var. Karikatura etirazlarının ildönümündə nəzarətə alınan 25 yaşındakı mədəni aktivist Fərhad Möhsüni, 20 gün boyunca gördüyü şiddətli işgəncələr üzündən həyatını itirdi. Bunlar, yaşanan durumların yalnız bilinən örnəkləridir. İran mühakimə sistemi gizliliklə icra edildiyi üçün, bir çox adam anlatdığım durumları yaşamış ola bilər.
İranda gələnək və ənənə halına gəlmiş irqçilik sistemi və etnik ayrı-seçkilik, əsla daha önəmli görünən ayrı məsələlərin kölgəsində buraxılmamalıdır. İrqçilik, mənim kimi insanlar üçün, yaşamı boyunca ayrı-seçkilikçi önyarqılar və irqçi lətifələr (Joke) eşitmək, ana dilinə və mədəniyyətinə özgələşməyə zorlanmaq anlamını verməkdədir. Ancaq İranda açıqca irqçilik nizamına qarşı səsini yüksəltməyi seçmiş olan daha cəsur insanlar üçün bu həbs olunmaq, işgəncə görmək və hətta öldürülmək deməkdir. Bunlar İran toplumunda yerləşmiş problemlərin əlamətləridir. Əgər bu özgədən nifrət (xenophobia) fəlakətini müalicə edə bilsək, digər dilləri eşidəcək, mədəniyyətlərin inkişafına və toplumun irəliləməsinə şahid ola biləcəyik. İranın çeşid çeşid mədəniyyətinin, öz mədəniyyətlərini ana dillərində öyrənmələrini və milli qəhrəmanlarını xatırlamalarını təmin edə biləcəyik. Hər şeydən önəmlisi, təməl insan haqları üçün mübarizə edən aktivistlərin işgəncə edilərək öldürülməsini önləyəcəyik.
Bütün bunlara gedən ilk addım, bu irqi ayrı-seçkilik sistemini dünyaya eşitdirməkdir. Birlikdə kiçik bir qığılcımı, irqçilik duvarlarının kərpiclərini yaxacaq olan şiddətli yanğınlara çevirə bilərik. Dr. Martın Luther Jing Jr'nin dediyi kimi: " Ən sonunda, düşmənlərimizin sözlərini deyil, dostlarımızın səssizliyini xatırlayacağıq". Bu səbəblə bütün dünyanı İran toplumuna yerləşmiş olan irqi ayrı-seçkilik problemini bildirməli və bunun sona çatması üçün çaba göstərməliyik.
Qaynaq: http://www.chudaferin.azeriblog.com/

22 Mayıs 2009 Cuma

23.5.2009 Cumartesi günü, Ankara'da İran Konsolosluğu karşısında Azerbaycan Türklerinin protesto gösterisi yapılacak


http://ria.az/siyaset/10128.html
Mayın 23-də Ankara şəhərində 22 may (1 Xurdad) hadisələrinin üçüncü ildönümüylə əlaqədar İranın Ankaradakı səfirliyi qarşısında etiraz aksiyası keçiriləcək.

Bu barədə RİA-ya DAK mətbuat xidmətindən məlumat verilib.

Məlumata görə, piketi qardaş ölkədə yaşayan və fəaliyyət göstərən quzeyli-güneyli soydaşlarımız təşkil edəcək. Aksiya saat 11.00-da Ankara şəhəri Çankaya rayonu Tunali Hilmi Caddəsindəki Kuğulu parkında keçiriləcək.

Xatırladaq ki, 2006-cı il mayın 22-si Güney Azərbaycan Milli Hərəkatında yeni dönüş nöqtəsi başlayıb. Təbriz şəhərində “İran” adlanan qəzetdə təhqir xarakterli karikaturaya (Azərbaycan türkləri "tarakan"a bənzədilmişdi) etiraz olaraq milyonlarla soydaşımız küçələrə çıxıb və “Haray-haray mən türkəm!” deyib. Sonradan aksiyaların kütləviləşdiyini və bütün Güney Azərbaycanı əhatə etdiyini görən fars şovinist rejimi əvvəlcədən icazə verdiyi mitinqi xüsusi qəddarlıqla yatırdıb. Nəticədə onlarla gənc və yaşlı həlak olub, yüzlərlə soydaşımız yaralanıb və minlərlə nümayişçi həbs olunub.

Bugun Tebrizde Aksya kecrilir tutulanlar ve yaralilar var


Bu gün Təbrizdə etiraz aksiyası keçirilib

Müəllif: DAK
www.d-a-k.org
Bu gün Təbrizdə etiraz aksiyası keçirilib 300 min soydaşımızın qatıldığı mitinqdə həbs olunanlar və yaralanlar var
Mayın 22-də Təbrizin mərkəzində 300 min nəfərə yaxın şəxs gəzintiyə çıxıb. Onlar “Ana dilində mədrəsə” kimi şüarlar səsləndiriblər. Məlumatı “Azadlıq” radiosu yayıb. www.D-A-K.org –un “Mediaforum”a istinadən yaydığı məlumata görə, İran adlanan yerin hüquq-mühafizə orqanları gəzintiyə çıxanlara təzyiq göstərib. Çoxlu iştirakçı həbs edilib, xəsarət alanlar var. Xəsarət alanların arasında Təbriz Universitetinin professoru Əlirza Fərşinin də olduğu bildirilir. Digər fəallar - Paşa Qarabaği, Əli İslami, Əsgər Çəməni, Bayram Xaleqzadeh və başqaları həbs ediliblər.
Tehran Elm-Sənət Universitetinin elektrik mühəndisliyi fakültəsinin tələbəsi Yasif Zafəri “Azadlıq” radiosuna bildirib ki, gəzinti iştirakçıları 2006-cı ilin may aksiyalarını anmaq istəyiblər. İran adlanan yerin rəsmi televiziyaları aksiyada 300 min nəfərin iştirak etdiyini bildiriblər. Xatırladaq ki, 2006-cı il mayın 22-si Güney Azərbaycan Milli Hərəkatında yeni dönüş nöqtəsi başlayıb. Təbriz şəhərində “İran” adlanan qəzetdə təhqir xarakterli karikaturaya (Azərbaycan türkləri "tarakan"a bənzədilmişdi) etiraz olaraq milyonlarla soydaşımız küçələrə çıxıb və “Haray-haray mən türkəm!” deyib. Sonradan aksiyaların kütləviləşdiyini və bütün Güney Azərbaycanı əhatə etdiyini görən fars şovinist rejimi əvvəlcədən icazə verdiyi mitinqi xüsusi qəddarlıqla yatırdıb. Nəticədə onlarla gənc və yaşlı həlak olub, yüzlərlə soydaşımız yaralanıb və minlərlə nümayişçi həbs olunub.

Təbrizdə milli hərəkat fəallarının etiraz aksiyası polislərin hucumuna məruzqalıb həbs və yaralananlar var


www.dak.az

DAK informasiya mərkəzinə Güneydən daxil olan məlumata əsasən 22.may 2009-cu il tarixində Güney Azərbaycanın Təbriz şəhərində 2006-ci il 22 may hadisələrinin üçüncü ildönümü və Xatəminin son günlərdə Türkləri təhqir etməsinə etiraz olaraq aksiya keçirilib aksiya Təbrizin məşhur “Elgölü” (Şahgölü) parkında və şəhərin mərkəzi küçələrində keçırilib. Aksiyadan qorxuya düşən faşist molla hakimiyyətinin xususi təyinatlıları milli hərəkat fəallarına hucum edərək çoxlu sayda soydaşımızı həbs edilib və ağır fiziki təziqlərə məruz qoyulub.
Bununla yanaşı Güney Azərbaycanın bütün şəhərlərində minlərlə CD və bildirişlər yayılmaqda dəvam edir bildiriş və sidilərdə May hadisələrini əks etdirən yazılar və video görüntülər yer alıb.Məlumatda bildirilir ki rejim məmurları Muğan bölgəsindədə milli fəalların mağaza və iş yerlərini bağaldıb.lakin bütün bunlara baxmayaraq Güney Azərbaycan milli hərəkat fəalları bütün vasitələrdən istifadə edərək Fars hakimiyyətinə öz etirazlarını bildirməkdə dəvam edir

Başbakan Erdoğan'ın Azerbaycan ziyaretinde "Karabağ çözülmeden, sınır açılmaz" sözüyle verdiği güvencenin arkasından MGK telkini çıktı

Türkiyeile Ermenistan arasında önkoşulsuz 'sınırların açılması' konusunda adımların atıldığı bir dönemde Başbakan Erdoğan'ın Azerbaycan'a resmi ziyarette bulunarak "Karabağ sorunu çözülmeden, sınırlar açılmaz" sözleriyle Bakü'ye güvence vermesi, "Ermenistan'la atılan tüm adımları sildi" şeklinde yorumlara neden oldu. Ancak 13 Mayıs tarihli ziyarette bu sözleri söylemesinin perde arkasından Bakü'ye gitmeden önce katıldığı Milli Güvenlik Kurulu toplantısında generallerin ortaya koyduğu net tavır çıktı.
haberin devamı: http://www.sabah.com.tr/Dunya/2009/05/22/zirvede_karabag_uzlasisi

22 Mayıs Direnişi nedeniyle, Ankara'da, İran İslam Cumhuriyeti protesto ediliyor


21 Mayıs 2009 Perşembe

Güney Azerbaycanda 22 Mayıs 2006 direnişiyle ilgili, Dünya Azerbaycanlılar Kongresinin basın açıklaması

Hörmətli Basın Mensuplar!
1813-cü il Gülüstan və 1828-ci il Türkmənçay müqavilələri nəticəsində Azərbaycan iki yerə parçalanıb. Ötən əsrin sonlarında Azərbaycanımızın Quzeyi 1918-ci il mayın 28-də qurduğu cümhuriyyəti yenidən bərpa etdi. Ancaq 200 ilə yaxındır Azərbaycanımızın Güneyi əsarət altındadır. İstibdad zəncirini qırmaq üçün Güney Azərbaycan türkləri 3 dəfə ayağa qalxıblar. 1905-1911-ci illərdə milli sərdar Səttarxanın başlatdığı Güney Azərbaycan Məşrutə Hərəkatı baş verib, 1921-ci ildə Şeyx Məhəmməd Xiyabaninin rəhbərliyi altında “Azadistan” dövləti qurulub, 1945-1946-ci illərdə Seyid Cəfər Pişəvərinin başçılığı altında Azərbaycan Milli Hökuməti yaradılıb. Ancaq xəyanət nəticəsində bütün inqilablar qan içində boğulub, milli hökumətlər zor gücünə devrilib. Ancaq bütün bunlara baxmayaraq, Güney Azərbaycan türkləri azadlığa qovuşmaq, bütövləşmək istəyindən geri çəkilməyiblər. 1991-ci il oktyabrın 18-də Azərbaycanımızın Quzeyində müstəqil dövlətin qurulması öz tarixi torpaqlarında yaşayan 35 milyondan artıq Güney Azərbaycan türkünün bu arzusunun gerçəkləşməsinə böyük təkan verdi. 1995-ci ildən başlayaraq Güney Azərbaycanda yeni mərhələ başladı. Yüz minlərlə soydaşımız azadlıq simvolu Babəkin doğum gününü Bəzz Qalasında qeyd etmək üçün yürüşə çıxdı. Hər il Kəleybər şəhərinə axının gücləndiyini, millətin azadlıq istəyinin artdığını görən fars şovinist rejimi 2005-ci ildə zor tətbiq edərək yürüşün qarşısını aldı. Ancaq Azərbaycan türkləri yenə öz inadından dönmədi və 2006-cı il “İran” adlanan rəsmi qəzetdə millətimiz “tarakan”a bənzədildi. Təhqir xarakterli karikaturanın dərci böyük əks-səda doğurdu. Mayın 22-də soydaşlarımız ayağa qalxdı və bir anda aksiyalar bütün Güney Aərbaycanı bürüdü. “Haray-haray mən türkəm!”, “Yaşasın Azərbaycan” kimi şüarlarla meydanlara axışan Azərbaycan türklərinin qarşısını almaq fars şovinist rejimi yenə zora əl atdı. Nəticədə onlarla gənc və yaşlı həlak oldu, yüzlərlə soydaşımız yaralandı və minlərlə Hərakatçı həbs olundu. Ancaq təəssüflər olsun ki, dünya mətbuatı, o cümlədən Azərbaycan kütləvi informasiya vasitələri (bir neçəsi istisna olmaqla) bu hadisəyə laqeyd qaldı.
Dəyərli media mənsubları!
Bu gün Azərbaycanımızın Güneyində Milli Azadlıq Hərakatı gedir. Hər il, hər ay, hər həftə, hər gün soydaşlarımız təqib və təzyiqlərə məruz qalır, həbs olunur, işgəncə görür, dar ağacından asılır. Çünki onlar ana dilində təhsil tələb edir, azad yaşamaq istəyir.
Təsəvvür edin ki, öz tarixi torpaqlarında yaşayan 35 milyondan artıq Azərbaycan türkünün ana dilində bir dənə də olsun məktəbi yoxdur. Onlar 80 ilə yaxındır assimiliyasiya siyasətinə məruz qalırlar, fars dilində təhsil almağa məcbur edilirlər, öz mədəniyyətlərini inkişaf etdirə bilmirlər, yeni doğulan körpələrinə belə türk adı qoya bilmirlər. Buna dünya mətbuatı biganə qala bilər, ancaq Azərbaycan kütləvi informasiya vasitələri əsla laqeyd qala bilməz. Güney Azərbaycanda cərəyan edən hadisələr həmişə diqqət mərkəzində olmalıdır. Çünki Azərbaycanımızın Güneyi öz tarixi torpağımızdır və orada soyumuz, dilimiz bir olan 35 milyondan artıq soydaşımız yaşayır. Onların haqq səsini dünya ictimaiyyətinə çatdırmaq hər birimizin borcudur. Xahiş edirik ki, Güney Azərbaycanda baş verən proseslərə laqeyd qalmayasınız!

20 Mayıs 2009 Çarşamba

Azerbaycan Türkü şair Fatma Aras imza günü düzenledi

Derneğimiz dostu, Azerbaycan Türkü, Iğdırlı hemşehrimiz, şair Fatma Aras, yeni yayınlanan "SAKLIYIM" adlı şiir kitabının tanıtımı amacıyla, İzmir Alsancak'ta, imza günü yaptı.
Fotografta, şairimiz Fatma Aras, Azerbaycan Kültür Merkezi başkanı Cemal Mehmethanoğlu'na kitabını imzalarken

22 Mayıs 2006, Güney Azerbaycan Milli Mücadelesinde dönüm noktası

Dünyada, Kapitalizmin gelişimiyle birlikte, daha önceleri dini topluluklar olarak yaşayan bir çok topluluk milletleşmeye, milli devletler kurmaya başladılar.
Birinci dünya savaşı ve öncesinde, dünyadaki milletlerin büyük çoğunluğu milli devletlerini kurdular. Devletleşmeyen ulusların bir kısmı 2. dünya savaşında, ulusal devletlerini kurdu. 2. dünya savaşından bu yana ise, devletleşemeyen ulusların mücadeleleri devam ediyor. Bir kısmı bu süreçte milli devletlerini oluşturdu, çok az milletler ise, henüz milli devletlerini oluşturamadılar, milletleşme sürecini tamamlayamadılar.

Ne yazık ki, bu milli devletlerini kuramayan topluluklardan birisi de Güney Azerbaycan Türkleridir.
Şimdiye kadar neden devletleşemediğimiz sorusuna çeşitli cevaplar verilebilir. Ancak en ön doğru cevap her halde şu olurdu: Güney Azerbaycan Türklerinin, bu süreçlerde milli varlıklarının bilincine yeterince varamamış olmasıdır.

Son yüz yıllık milli mücadele tarihinde, Güney Azerbaycan Türklerinin çeşitli hamleleri, girişimleri olmasına rağmen, halkımızın milletleşme sürecinin zayıf olması nedeniyle, bu hamleler, girişimler başarıya ulaşamamıştır.

Son 20 yılda, Sovyetler Birliğinin dağılması, Azerbaycan Devletinin tam bağımsız olması, Uluslararası arenada Azerbaycan Cumhuriyetinin başarıları, Güney Azerbaycanlı aydınlarımızın mücadelesi, İran’daki İslam devletinin Fars şövenisti bir devlet olarak yüzünü daha açık ve çirkin bir şekilde göstermeleri ve başka nedenlerle, Güney Azerbaycan’daki halkımızın, milli kimliklerinin farkına varmaları, milli mücadelelerini yükseltmelerine yol açtı.

Yükselen mücadele 22 Mayıs 2006 tarihinde, tarihsel öneme sahip bir seviyeye yükseldi.
22 Mayıs 2006 Güney Azerbaycan milli mücadele tarihinde, bir dönüm noktası oldu.

İran’daki fars şövenist İslam cumhuriyeti, resmi gazetelerinden birinde, Azerbaycan Türklerine yapılan bir hakaret nedeniyle, Milletimiz, tarihinde olmadık kadar büyük bir tepki verdi. Güney Azerbaycan şehirlerinde, yüz binlerce insan, bu hakarete, tepki gösterdi, milli kimliğini ortaya koydu, “Haray Haray Men Türkem” sloganlarıyla kendini ifade etti.

Yaşadığımız son 10 yıl, Güney Azerbaycan Milli mücadelesinin zirveye ulaşmasına neden olan olaylarla doludur. Ancak 22 Mayıs direnişi, bu mücadelelerinin doruğudur.

Bu nedenle, bu direnişe sahip çıkılmalı, mücadelemiz, daha üst seviyelere yükseltilmelidir.

Önümüzdeki süreçte, Güney Azerbaycan Mücadelesinin en önemli basamağı, Ana Dilde eğitim hakkı için verilecek mücadele olmalıdır.

Belki, ondan önce, Güney Azerbaycan milli mücadelesinin, Azerbaycan Respublikası, Türkiye ve Hariçte yaşayan diğer soydaşlarımızca benimsenmesi daha önemli bir adım olacaktır.

Öncelikle, Türkiye’de yaşayan bizler, Azerbaycan Türkleri, (5.000.000 yakın nüfusumuzla), Güney Azerbaycan’daki milli mücadelenin önemini kavrayabilirsek, bu mücadeleye destek olabilirsek, inanın ki, Güney’de var olan ve gittikçe yükselen mücadeleye çok ciddi desteğimiz olacaktır.
Türkiye’de yaşayan soydaşlarımızdan daha çok da, Azerbaycan Respublikasında yaşayan soydaşlarımızın bu mücadeleyi görmesi ve kabul etmesi önemlidir.

50.000.000 Azerbaycan Türkü, Güney Milli Mücadelesini görmeli ve desteklemeli, o zaman, bu mücadelenin önünde hiçbir kuvvet duramayacaktır.

19 Mayıs 2009 Salı

İran'da yapılmakta olan Cumhurbaşkanlığı seçimleriyle ilgili Güney Azerbaycanlı Babek Azeri'nin görüşleri

Babək Azəri: “Əhmədinecadla Xatəminin fərqi Pepsikola ilə Koka-kolanın fərqi kimi bir şeydir”
Qonşu ölkədə keçrilən prezident seçkiləri ilə bağlı suallarımızı İsveçrədə yaşayan həmyerlimiz, tanınmış hüquqşünas Babək Azəriyə ünvanladıq.
“Seçki qutusuna boş vərəqi də atsan Əhmədinecadın adı çıxacaq”
- Bü günümüzün aktual mövzularından biri İrandakı prezident seçkiləridir. Bununla bağlı tez-tez sizin mətbuatda müxtəlif səpkili yazılarınız dərc olunur. Elə bu səbəbə görə də sizinlə daha ətraflı söhbətə ehtiyac duyduq. Mümkünsə deyin, siz bir Azərbaycanlı kimi bu seçkilərdən nə gözləyirsiniz?
- İranda prezident seçkisi ancaq bir oyundur, ondan müsbət nəticə gözləməməliyik. Bəziləri zarafat üçün deyirlər ki, İran hakimiyyəti ilahi hakimiyyətdir və bunun sübutu üçün yetər ki, möcüzə sandıqlarına işarə edək. Möcüzə sandıqları deyəndə, səs salınan sandıqlar nəzərdə tutulur. Misal üçün, əgər ora bir milyon səs salınsa, sandıqdan çıxanda olur 10 milyon. Səs vermə vərəqini boş şəkildə də ora atsaq, yenə də bizim vərəqdə Əhmədinecadın adı yazılacaq. Bildiyiniz kimi, əməl ancaq əməl üçün deyil, əməl nəticəyə xatirdir. Səs verməyimizin təsiri olmadığı üçün bu seçkilərdən hansısa bir müsbət nəticə gözləmək məntiqə uyğun deyil.
YAZININ DEVAMI http://azadliq.az/?p=7884

18 Mayıs 2009 Pazartesi

Eurovisyon Şarkı Yarışmasında, Azerbaycan 3. Türkiye 4. oldu

Avrupoda 45 ülkenin katıldığı 2009 Eurovisyon Şarkı yarışmasında Azerbaycan 3. , Türkiye 4. Oldu.
Azerbaycan'da Türkiyeyi, Türkiye'de Azerbaycanı destekleyen tüm dostlarımımıza Teşekkürler.

Azerbaycan'ın başarısı, Azerbaycan dışında yaşayan, güney'li kuzeyli, Türkiyeli, Azerbaycanlı soydaşlarımızın başarısıdır.

15 Mayıs 2009 Cuma

Türkiye ve Azerbaycan 2009 Eurovisyon Şarkı yarışmasının finalinde

12 ve 14 Mayıs tarihlerinde, Moskovada yapılan yarı
final mücadelelerinde, ilk gün Türkiye, 2. gün Azerbaycan finale kalmaya hak kazandı.
Final yarışmasında dereceye girecek sanatçıları, seyircilerin göndereceği SMS'ler belirleyecek.

Azerbaycan ve Türkiye halkı, Türkiye-Azerbaycan arasındaki dostluğun, düşmanlarına, 16 Mayıs gecesi, gönderecekleri SMS lerle gereken cevabı verecek.

14 Mayıs 2009 Perşembe

QƏNİRƏ PAŞAYEVA ƏRDOĞANA BƏRK QƏZƏBLİDİR

Deputat “Milliyet” qəzetinin əməkdaşina deyib ki, Türkiyənin baş nazirinin onların haqqında işlətdiyi ifadə kişiyə yaraşmır.

Türkiyənin Ermənistanla yaxınlaşmasından Azərbaycanın narahatlığını çatdırmaq üçün Ankarada olan 4 qadın deputatdan biri Qənirə Paşayeva baş nazir Rəcəb Tayyib Ərdoğana bərk qəzəblidir. Bu barədə Türkiyənin “Milliyet” qəzeti yazıb.
devamı
http://birliyimiz.azersayt.com/blog.html?page=comments&member=birliyimiz&newsid=89659 adresinde

28 Mayıs 1918 Azerbaycan Demokratik Cumhuriyetinin Kuruluşu

Azerbaycan Demokratik Cumhuriyetinin 91. kuruluş yıldönümü nedeniyle, 30 Mayıs 2009 günü, İzmir Azerbaycan Kültür Merkezi ve DAK (Dünya Azerbaycanlıları Kongresi http://www.dak.az/) ortaklaşa, resepsiyon düzenliyor.
Resepsiyon'da Azerbaycan Demokratik Cumhuriyetinin kuruluşu ve bu güne gelişini anlatan sinevizyon gesterisi ve piano dinletisi yapılacaktır.
Resepsiyon, Konak Belediyesi, Alsancak Kültür Merkezi kokteyl salonunda 30 Mayıs Cumartesi günü, saat 17.00-.19.00 saatleri arasında gerçekleşecektir.
Sponsorlar: http://www.cemlak.com/, http://www.tureml.com/

11 Mayıs 2009 Pazartesi

BAHTİYAR VAHABZADE ŞİİRİNİN GENEL YAPISI


Bahtiyar Vahabzade'nin edebi kişiliği üzerine yaptığım ve Azerbaycan Kültür Merkezi'mizin düzenlediği 2009 Nevruz Festivali'nin şiir gecesinde yapmış olduğum sunumun genişletilmiş hali olan çalışmamı aşağıda okuyabilirsiniz.
Fatih Akıcı


Türkçe'nin en büyük şairlerinden biri olan Bahtiyar Vahabzade'nin (Azerbaycan Türkçesi'ndeki yazılışıyla Bəxtiyar Vahabzadə) can kuşu 13 Şubat 2009 tarihinde uçtu. Biz bu yazımızda bu büyük şairin poetikasını ana hatlarıyla ele almaya çalışacağız. Başlarken özetle söyleyebiliriz ki Vahabzade'nin şiirinde en belirgin öğeler şunlardır:

1. Vahabzade, bir şair olarak kültürünün, tarihinin ve Türkçe'sinin çocuğudur. Annesi ona nasıl süt vermişse kültürü de onun şiirlerine süt vermiş, hayat vermiştir.
2. O, hayatı boyunca istikrarlı bir düşünür olmuş, Sovyet edebiyatçılarının (özellikle Sovyet yönetimi altında yaşayan Türk edebiyatçıların) çoğunlukla uyduğu ideolojik modalara uymamış, beslendiği kültürel yapısını yazdığı idealist şiirlerinde hep ifade etmiştir. Onun 1940'lı yıllarda yazdığı şiirlerle 2000'li yıllarda yazdığı şiirler arasında temel dinamikler açısından bir fark yoktur. Vahabzade'ye göre kültürel devamlılık önemli bir toplumsal olaydır. Bununla birlikte elbette zaman içinde üslubunda ve kavrayışında farklılıklar oluşmuş, şiirlerinde bilhassa manevi derinlik gittikçe artmıştır.
3. Onun fikri yapısına göre şair, aynı zamanda kendisini ve toplumunu sorgulayan bir aydındır, millet hayatı eğer geçmişten geleceğe uzanan bir zincirse şairin vazifesi zincirin bugüne denk gelen kısmında çelik bir halka olarak durabilmektir.
4. Vahabzade bir sanatçıdır, toplumsal amaçlar taşıyan şiirlerinin dışında bugün başta Hilmi Yavuz olmak üzere birçok kişinin savunduğu sanat düşüncesini tasdik eden, yalnızca estetik amaç güderek yazdığı çok kuvvetli ve ahenkli şiirleri de vardır.
5. Vahabzade, içinde bulunduğu kültürün tarihsel zenginliğini hamasi bir slogan olarak dile almaz, kullandığı kavramlara gerçekçi (duygusal değil) anlamlar yükleyerek kullanır. Geleceğe "Ne yapmalı? Nasıl yapmalı? Kim Yapmalı?" sorularını sorarak bakar.

Yazının devamı:

4 Mayıs 2009 Pazartesi

ÜÇ SUİKAST BİR İHANET

Yrd.Doç.Dr.İrfan Murat YILDIRIM'ın son yazısını bu lingten okuyun

http://chudaferin.azeriblog.com/2009/05/03/uch-suikast-bir-ihanet

2 Mayıs 2009 Cumartesi

Türkiye Ermenistan sınır kapılarının açılması ile ilgili SKY Tv'de yapılan program

İzmir'de mahalli yayın yapan SKY Tv'de geçtiğimiz haftalarda, Şeffaf Siyaset programında, İzmir Azerbaycan Kültür Merkezi başkanı Cemal Mehmethanoğlunun yaptığı konuşma.

http://www.trtube.com/izle.php?v=scupwnuhll
http://www.trtube.com/izle.php?v=ylcwwtodrp